Σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και σε χωριά, αντί να κλαδέψουν τα δέντρα, τα κόβουν. Για την ακρίβεια σε ΟΛΟ τον πλανήτη. Το είδα ακόμη και σε παιδική ταινία. Δεν κατάλαβα αν έδειξαν τα κατακρεουργημένα δέντρα ως δυστοπικό τοπίο, ή ως νέα κανονικότητα. Το βρήκα αποκρουστικό και στις δύο περιπτώσεις.
Μίλησα με υπάλληλο ενός Δήμου και έμαθα μερικά ενδιαφέρονται πράγματα. Τα συμπεράσματα είναι τρία: α) τα κόβουν επειδή το κλάδεμα θέλει χρόνο (περισσότερο προσωπικό, συχνότερη ενασχόληση), β) το ζητάνε οι δημότες(!?; ζω ανάμεσά τους !?;), γ) κάποιοι εργαζόμενοι χαίρονται να κόβουν δέντρα (σαν τους πυρομανείς ένα πράγμα). Είναι η μειοψηφία αλλά αρκεί για να γίνει η καταστροφή. δ) δεν ελέγχουν οι υπεύθυνοι του Δήμου τους εργαζόμενους (βλ. γ).
Ενώ η δύση αγχώνεται και κατηγορεί μήπως η Κίνα δεν φυτέψει μερικά δισεκατομύρια δένδρα ώστε να φτάσει ο πλανήτης τα τρισεκατομύρια νέων δενδρών, εμείς κόβουμε και τα ελάχιστα που έμειναν στις πόλεις.