Δίπλωμα μοτοσυκλέτας στα 40

Από τα 30 μου αναρωτιόμουν αν μπορώ να κατεβάσω το κόστος μετακίνησης με μοτοσυκλέτα. Όταν ρωτούσα «μηχανόβιους» πόση κατανάλωση έχουν, γελούσαν με την ερώτησή μου και μάλιστα με χλεύη. Δύο μου είπαν την ίδια ατάκα: «Πήγαινε ρώτα σε ένα bar με μηχανόβιους να δεις πως θα σε κοιτάνε». Ναι, ξέρω για τα οικονομικά scooter: αδιαφορώ. Οι μηχανόβιοι λοιπόν καίνε καύσιμο όσο ένα αυτοκίνητο (6 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα). Γιατί καίνε τόσο πολύ; Θα σας πουν τον έναν λόγο, εγώ θα σας γράψω τον δεύτερο. 1ον δεν «μπορούν» (θέλουν) να οδηγήσουν αργά και 2ον οι εταιρείες γνωρίζοντας την πλειοψηφία του κοινού τους, δεν φτιάχνουν οικονομικές μοτοσυκλέτες αλλά γρήγορες. Αν και υπάρχουν οικονομικοί δικύλινδροι και μονοκίλυνδροι κινητήρες τα κιβώτια είναι «κοντά». Με απλά λόγια δεν υπάρχει οικονομική μοτοσυκλέτα επειδή έχουν κιβώτια για επιδόσεις και όχι για οικονομία. Κινητήρες οικονομικοί υπάρχουν. Μία εξαίρεση φαίνεται να είναι το NC750 της Honda που καταναλώνει σχεδόν όσο ένα παπάκι αν και έχει 750 κυβικά. Οι 3 τελευταίες σχέσεις είναι για οικονομία.

Η σχολή οδηγών

Πριν πάω σε σχολή οδηγών μου είπαν να μην με κοροϊδέψουν και να πάρω το δίπλωμα για «απεριόριστο». Εννοούν για μηχανή χωρίς όριο ισχύος. Όταν πήγα σε σχολή ο εκπαιδευτής (δεν ήθελε να τον λένε δάσκαλο επειδή εκπαιδεύει για την ΖΩΗ σου σαν τον στρατό: ξεκάθαρο κόμπλεξ) μαντέψτε: ήθελε να βγάλω για μικρή κατηγορία και μετά να πάρω για τις επόμενες. Δηλαδή ξεμπερδεύεις μάλλον σε 2-3 χρόνια. Αφού εξήγησα πως η μοτοσυκλέτα που θα έχω θα είναι υψηλού κυβισμού, δέχτηκε για το απεριόριστο. Για την τιμή δεν έκανα παζάρι και δεν ήθελε να κόψει απόδειξη. Στο τέλος των μαθημάτων μου έκοψε απόδειξη μικρότερη από αυτά που έδωσα: Ελλάδα 2.0. Ηγέτες στην 4η βιομηχανική επανάσταση, πετάει ο ιδιωτικός τομέας.

Στα καλά του εκπαιδευτή είναι πως με προειδοποίησε για τους κινδύνους των μη αναστρέψιμων τραυματισμών στην μοτοσυκλέτα λόγω ηλικίας. Είχε πάρει πολύ σοβαρά την υγεία μου και τεχνικά οι συμβουλές του ήταν άριστες. Ήταν γνώστης του αντικειμένου, αλλά με ένα σοβαρό πρόβλημα. Υπερβολικά παθιασμένος όπως το 100% των «μηχανόβιων» που έχω γνωρίσει: «Η μηχανή είναι πάθος». Πράγματι η λογική με τους μηχανόβιους πάει περίπατο. Αισθανόμουν πως δεν με ήθελε για μαθητή και με φόβησε πολλές φορές (ή με εκφόβιζε; ) με ατυχήματα άλλων. Ίσως ήταν και «πονεμένος» από ιστορίες τρέλλας και ήθελε να τα πει. Δεν με χάλασε. Μου αρέσει να μαθαίνω απο ιστορίες άλλων. Στην εύλογη απορία γιατί δεν άλλαξα σχολή. Μου φάνηκε γνώστης (όπως και αποδείχτηκε πως ήταν) ήταν μικρή η κοινωνία και δεν ήθελα να μπλεχτούμε.

Τα μαθήματα

Επειδή δεν είχα εμπειρία από μοτοσυκλέτα (αν και οδήγησα μία φορά με επιτυχία στα 18 μου χρόνια) δεν ρώτησα για υποχρεωτικά μαθήματα. Νομίζω έκανα 14-15 μαθήματα. Στα δύο τελευταία είχα βαρεθεί αφού δεν αισθανόμουν να μαθαίνω κάτι καινούργιο.

Για τα σήματα μοτοσυκλέτας με βοήθησε η εφαρμογή δίπλωμα Μοτοσυκλέτας για iOS. Μάλλον αυτή για android. Αξίζει τα λεφτά της, την πλήρωσα.

Πράγματα που με εντυπωσίασαν

1. Όλες οι μηχανές μη-τετρακύλινδρες μου είναι ξενέρωτες (οδήγησα 125, 400, 600, 650 κυβικά), εκτός από την 600άρα με 90 άλογα - ήταν τετρακύλινδρη - ώπου φοβήθηκα και δεν ανέβασα πάνω από 4.000 στροφές. Μου κάνει εντύπωση να πουλάνε μοτοσυκλέτες πάνω από 100 άλογα. Θα τις απαγόρευα :-). Κάτι παρόμοιο σκέφτηκαν οι Ιάπωνες κατασκευαστές και σταμάτησαν να βγάζουν υπερβολικά γρήγορες (για τα δικά τους δεδομένα) μοτοσυκλέτες με όριο τα ... 300km/h, No2. Όπως σωστά μου είπε ο εκπαιδευτής, μηχανή με 70 άλογα είναι αρκετή.
2. Πατάς φρένο με δύο δάχτυλα ή ακόμη και με ένα. Δεν το είχα προσέξει!
3. Αν θες να μάθεις να οδηγείς μηχανή πρέπει να οδηγήσεις enduro σε χώμα. Αυτό δεν θα το έκανα επειδή δεν γνωρίζω πίστες enduro. Πρέπει να πας μόνος σου στα βουνά. Είναι παράνομο και καγκουρίλα, αν και το κάνουν πολλοί χωρίς τύψεις.
4. Στο τελευταίο μάθημα που οδήγησα με χειμωνιάτικα γάντια και κανονικές μπότες δεν κουράστηκαν τα χέρια μου και έπρεπε να μετακινώ το πόδια μου προς τα πίσω όταν δεν τα χρησιμοποιούσα, αφού χάνεις επαφή για το αν πατάς ή όχι τα ποδοστήρια.
5. Ο εκπαιδευτής μου είπως πως χρειάζεσαι 10 με 20 χιλιάδες χιλιόμετρα να μάθεις να οδηγάς μοτοσυκλέτα. Φίλος μου είπε πως πράγματι μετά τα 20.000 χιλιόμετρα αισθάνθηκε άνετος και απολαμβάνει την οδήγηση. Αν και έκανα πολλά μαθήματα, δεν μπόρεσα να εξοικειωθώ πλήρως με την μηχανή (με τα χειριστήρια). Ξόδευα τον περισσότερο χρόνο να ελέγχω τον εαυτό μου παρά την κατάσταση γύρω από τον δρόμο. Όταν οδηγάς μοτοσυκλέτα, επειδή είσαι ευάλωτος πρέπει να βλέπεις και γεγονότα εκτός δρόμου (πεζούς, αυτοκίνητα εκτός διασταύρωσης, εκτός δρόμου κ.ο.κ.). Νομίζω ο εξωφρενικά αυτός μεγάλος αριθμός χιλιομέτρων μπορεί να μειωθεί δραστικά αν πας σε μία πίστα οχι για γρήγορη οδήγηση αλλά για απλή οδήγηση. Να υπάρξει εξοικείωση με τα φρένα και το στρίψιμο. Το κόστος σε μία πίστα είναι 20€ αλλά δυστυχώς προαπαιτούν δερμάτινη στολή για λόγους ασφαλείας.
6. Τα μαθήματα οδήγησης σου μαθαίνουν συμπεριφορά και όχι οδήγηση. Δεν έμαθα να σηκώνω την μηχανή (ακόμη δεν ξέρω, αν και έχω δει ένα video), δεν έμαθα φρενάρισμα, ούτε στροφή. Δυστυχώς θα μάθεις να οδηγάς στον δρόμο, ή καλύτερα στην πίστα όπως έγραψα παραπάνω. Δες και ένα από τα πολλά video εδώ:

   link 0:00

7. Counter Steering. Αυτό μου φαίνεται πολύ αστείο. Όλοι εντυπωσιάζονται από το counter steering, το οποίο πράγματι χρειάζεται σε ταχύτητες πάνω από 60km/h ή σε αργότερες ταχύτητες σε επείγουσα κατάσταση (απότομη αλλαγή κατεύθυνσης). Με βολεύει περισσότερο να σκέφτομαι πως λυγίζω προς την στροφή και αντίστοιχα σμπρώχνω για λίγο το τιμόνι από την μεριά που σκύβω

   link 0:31

Πράγματα που έμαθα

Οι μηχανόβιοι είναι κομπλεξικοί. Κοροϊδεύουν εύκολα, επειδή ξέρουν πολλά σε κάνουν να αισθάνεσαι ηλίθιος. Μου θύμισαν την Open Source κοινότητα που δέχονται νέους χρήστες με επιθετικότητα και κοροϊδία. Βέβαια δεν είναι οι μοναδικές κοινότητες με ελιτισμό.

Οι χειρότεροι οδηγοί στον δρόμο είναι οι μοτοσυκλετιστές. Αν και ευάλωτοι κάνουν επικίνδυνες σφήνες.

Μετά από ένα χρόνο και περιστασιακή οδήγηση - υπολόγιζα να οδηγώ καθημερινά, αλλά ευτυχώς η δουλειά μου είναι κοντά στο σπίτι μου - ΔΕΝ έμαθα να στρίβω και να φρενάρω. Αν θες να μάθεις να φρενάρεις και να στρίβεις, μάλλον χρειάζεται να πάς σε πίστα. Αλλά εκεί θέλουν να έχεις δερμάτινα πάνω κάτω και μπότες. Διαφορετικά χρειάζεσαι 20.000 χιλιόμετρα εμπειρίας για να μάθεις να οδηγάς μοτοσυκλέτα.

Η μοτοσυκλέτα μου μέσα στην πόλη καίει 4.5lt στα 100 χιλιόμετρα. Όσο ένα υβριδικό αυτοκίνητο. Σε ταξίδι με 2.500 στροφές (ναι, ΤΟΣΟ αργά) καίει 3.3lt στα 100 χιλιόμετρα.

Παραδοσιακά οι κατασκευαστές βγάζουν τα 600άρια τετρακύλινδρα και τα υπόλοιπα ξενέρωτα δικύλινδρα. Το 2023 ίσως αρχίσουν βγάζουν 400αρια τετρακύλινδρα. Η Kawasaki ανακοίνωσε το ZX-4RR. Για μένα η καλύτερη κατηγορία. Ίσως προτιμούσα και 300άρι τετρακύλινδρο. Νομίζω δεν υπάρχουν.

Οι εξετάσεις

Τραγικές οι εξετάσεις. Είναι σαν ανάκριση, δεν βοηθάνε καθόλου στο να αποδείξεις τί γνωρίζεις. Προσπαθούν να σε κομπλάρουν με οποιαδήποτε αφορμή. Επίσημα ζητάνε δοκιμασίες που τις βρίσκω όλες σχεδόν άχρηστες. Σλάλομ με κώνους, γρήγορες αλλαγές ταχυτήτων, επιτάχυνση και σταμάτημα, αλλαγή κατεύθυνσης και αργή πορεία σε ευθεία με ταχύτητα πεζού. Ο εξεταστής 3 φορές προσπάθησε να προσβάλει τις ικανότητες μου, τις γνώσεις μου, την συμπεριφορά μου και την προσωπικότητά μου. Το κάνουν επίτηδες ώστε να σε ταράξουν και να κάνεις λάθος. Ευτυχώς ήμουν ψύχραιμος - αν και για λίγο έτρεμα - και δεν έκανα κανένα σοβαρό λάθος και μόνο ένα πταίσμα. Πρέπει να είστε ψύχραιμοι. Πάντα κάτι θα πάει στραβά, οπότε είσαι στο έλεος του εξεταστή ή της τύχης να μην κάνεις λάθος στην ατυχία. Σε έμενα έγιναν τα εξής: Όταν ήρθε ο εξεταστής ζητούσε πιστοποιητικά εμβολιασμού covid-19 ενώ ήμασταν σε εξωτερικό χώρo. Ο εξεταστής ήταν στο αυτοκίνητο και ο εξεταζόμενος στην μοτοσυκλέτα. Δεν υπήρχε φόβος για μετάδοση του ιού. Ο εκπαιδευτής μου είχε προβλέψει και είχα το πιστοποιητικό εκτυπωμένο αν και το είχα και στο κινητό. Ήταν τόσο απότομος και απαιτητικός που ενώ άλλοι εξεταζόμενοι το είχαν στο κινητό, θόλωσαν από την ταραχή και ξέχασαν πως το είχαν στο κινητό. Ωραία ατμόσφαιρα για εξέταση #1.

Πριν οδηγήσω το μηχανάκι με ρώτησε τί προσέχουμε στα λάστιχα. Απάντησα πως προσέχουμε, να μην έχουν φθαρεί, την πίεση.
- Και τί άλλο; Ρωτάει
- Συγγνώμη, ξέχασα: Την ημερομηνία κατασκευής, να μην έχουν εκδορές, να μην έχουν ξεραθεί.
- Και τί άλλο; Ρωτάει, τσατισμένος αυτή την φορά.
Φοβούμενος πως κάτι μπορεί να ξέχασα, τα λέω όλα από την αρχή. Συγγνώμη, δεν θυμάμαι κάτι άλλο του λέω.
- Τον δείχτη φθοράς! Μου λέει πάλι τσατισμένος.
- Το ξέχασα έχετε δίκιο. (ήθελε να πω δείχτη φθοράς, δεν του έφθανε η φθορά που είπα).
- Είσαι και Χ και δεν ξέρεις την απαντηση! Χ = το επάγγελμά μου (!). [Ωραία ατμόσφαιρα για εξέταση #2]
Πριν την εκκίνηση γίνεται προληπτικός έλεγχος της μηχανής, του λέω να κάνω τον προληπτικό έλεγχο και μου απαντάει νευριασμένος: «Αντε, ξεκίνα ρε παιδάκι μου» [Ωραία ατμόσφαιρα για εξέταση #3]

Στην συνέχεια ήταν κρύο το μηχανάκι. Είχα πάει νωρίς για εξετάσεις και πριν δεν έκανα ζέσταμα, έτσι κρύωσε ο κινητήρας από την μηχανή. Με έπιασε ένα άγχος και έπρεπε να βάλω το «τσοκ» (πλούσιο μείγμα - ναι το 2022 έδωσα εξετάσεις) ώστε να μην σβήσει ο κινητήρας. Την άσκηση με τους κώνους πρώτη φορά την έκανα με γκάζι και συμπλέκτη για να μην σβήσει ο κινητήρας. Ευτυχώς τα κατάφερα άνετα.

Μετά την 2η δοκιμασία είδα πως βαριόταν ο εκπαιδευτής και ήμουν ο πρώτος εξεταζόμενος. Είπα μετά την 3η δοκιμασία να μην κάνω τον κύκλο του parking και έπεστρεψα από την μέση. Ούρλιαζε χωρίς λόγο ο εξεταστής πως οδηγάω επικίνδυνα και θα χτυπήσω τους υπόλοιπους (!) [Ωραία ατμόσφαιρα για εξέταση #4. Τελικά 4 ήταν οι κόμπλες]. Αντί να απαντήσω, όπως θα έκανε λογικός άνθρωπος, με την λογική «πετάει ο γάϊδαρος» έγνεψα πως έχει δίκιο και συνέχισα τις υπόλοιπες δοκιμασίες.

Παραδόξως στην πορεία δεν μου έκανε καμμία παρατήρηση αν και έκανα ένα χαζό λάθος. Μου είπε σε διασταύρωση να πάω ευθεία και έβγαλα φλας να στρίψω. Ναι, το έκανα. Τελικά συνέχισα ευθεία αν και χρειάστηκε να μου το υπενθυμίσουν.

Τί πρέπει να αλλάξει

1. Η νοοτροπία των εξεταστών.
2. Οι αγωνιστικές εξατμίσεις στους δρόμους. Οι περισσότεροι μοτοσυκλετιστές φοράνε αγωνιστικές εξατμίσεις. Ακόμη και scooter φοράνε αγωνιστικές εξατμίσεις. Κάνουν θόρυβο χωρίς λόγο.
3. Αυτό το ξέρω και από την ποδηλασία στην πόλη. Οι οδηγοί των αυτοκινήτων έχουν ελάχιστη ή μηδενική υπομονή και κατανόηση σε ευάλωτους χρήστες των δρόμων.
4. Η νοοτροπία των μοτοσυκλετιστών. Να μην κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς.

Το ιδανικό μηχανάκι μου

Το ιδανικό μηχανάκι για εμένα είναι ένα 400άρι με fairing, τετρακύλινδρο και με μακριά τελική (δεν υπάρχει). Χωρίς μακρυά τελική υπάρχει το Kawasaki ZX-4R. Απο παλαιότερα το Honda 400SF και το Bandit. Με κοντή τελική, χωρίς fairing και χωρίς ψεκασμό. Καινούργια 400άρια τετρακύλινδρα υπάρχουν μόνο σε ασιατικές αγορές :(

Ναι, τα τετρακίλυνδρα καίνε παραπάνω βενζίνη, αλλά έχουν ωραίο ήχο και ομαλή λειτουργία.

Σχέσεις κιβωτίων

Όπως ανέφερα, οι μοτοσυκλέτες δεν έχουν μακρυές σχέσεις. Εδώ παραθέτω μερικά μηχανάκια με μακρυές σχέσεις για σύγκριση.

Model	Primary	Final	Sprockets	1st+6th gears	Ταχύτητα@3000 rpm (πηγή)
NC700X	1.731	2.529	16/43	2.812,0.837	96
Tracer MT-07	1.925	?	16/43	2.846,0.964	72
SV650S	2.088	2.933	15/44	2.461,0.851	67
CBF PC43 2007	2.111	2.625	16/42	2.928,1.041	61
Άκυρα παραδείγματα για σύγκριση
CB400SF NC39-42	2.171	2.933	15/44	3.307,1.130	49
CBR400RR NC29	2.117	2.600	15/39	3.307,1.318	48

Ένα δόντι παραπάνω μπροστά ισοδυναμεί περίπου με 3 λιγότερα πίσω. Για περισσότερους υπολογισμούς πηγαίνετε εδώ.

Πρώτη δημοσίευση: Νοέμβριος 2023 (αν και το έγραψα τον Μάρτιο του 2023)

Made in Linux :)

Hits: 53
Hello robot CCBot!

Φόρτος CPU: 0.02 | 0.04 | 0